Geschiedenis van de VS – Oorsprong van 55 stadsnamen

door Petr Novák, ? De nauwkeurigheid van de informatie in dit artikel is voor het laatst geverifieerd op deze datum. Als u fouten ziet, laat het ons dan weten in de opmerkingen. Hartelijk dank :-) Bijgewerkt 02/08/2025 Atlanta, Boston, Charleston, Chicago, Cincinnati, Cleveland, Columbus, Denver, Detroit, El Paso, Historie, Indianapolis, Kansas City, Leuke feiten, Little Rock, Los Angeles, Miami, Minneapolis, Nashville, New Orleans, New York City, Philadelphia, Phoenix, Pittsburgh, Salt Lake City, San Antonio, San Francisco, Seattle, St. Louis, Tampa, Tucson, Washington D. C.

Voor 1847 stond San Francisco bekend als Yerba Buena, en vóór 1781 droeg Los Angeles de lange naam “El Pueblo de Nuestra Señora la Reina de los Ángeles del Río Porciúncula.” De oorsprong van de namen van Amerikaanse steden gaat gepaard met intrigerende verhalen. De naam Buffalo ontstond door een vertaalfout waarbij de namen van dieren werden verward. Cleveland kreeg zijn naam toen een lokale krant de oorspronkelijke naam inkortte om op de pagina te passen. Wat betreft Portland: de naam werd bepaald door drie keer een munt op te gooien.

Hoe Amerikaanse stadsnamen tot stand kwamen

Wist je dat inheemse Amerikanen en de spoorwegen een gezamenlijke geschiedenis hebben in de oprichting van veel steden?

In de 18e en 19e eeuw stond een groot deel van het huidige grondgebied van de Verenigde Staten onder Spaanse, Franse en Britse controle, met ongeveer 560 inheemse stammen verspreid over de regio. Er braken vaak conflicten uit, bekend als de Indiaanse Oorlogen, tussen Europese kolonisten en inheemse stammen. Kolonisten verdreven vaak inheemse gemeenschappen van hun land, terwijl inheemse groepen aanvallen uitvoerden op nederzettingen.

Koloniale legers bouwden forten die onderdak boden aan zowel soldaten als burgers. Na verloop van tijd breidden deze forten zich uit en veranderden ze, in periodes van vrede, in typische steden. Toen brak de jaren 1860 aan.

Eén goudkoorts volgde op de andere, en op 10 mei 1869 werd de eerste transcontinentale spoorlijn voltooid, van Omaha tot aan de San Francisco Bay Area. Bij welvarende boerderijen, prominente nederzettingen en mijnen met economisch potentieel werden spoorweghaltes aangelegd.

Deze locaties trokken nieuwe bewoners aan, en de bevolking groeide snel, wat uiteindelijk leidde tot de oprichting van nieuwe steden. Het spoorwegbedrijf had vaak het laatste woord over de naam van de stad.

Historische namen van Amerikaanse steden

1. 

   ← Treinstation van Atlanta in 1864, gefotografeerd door George N. Barnard (1819–1902).
   → Atlanta tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog, ergens tussen 1861 en 1865, door een onbekende auteur.

   Atlanta — Terminus

   Atlanta dankt zijn ontstaan aan de spoorweg. Na 1836 begon de bouw van een spoorlijn die Georgia’s oudste stad, Savannah, met het Midwesten moest verbinden.

   Tijdens de eerste bouwfase begon het spoor bij Chattanooga en eindigde het nabij de rivier de Chattahoochee, waar het later zou aansluiten op de lijn naar Savannah.

   Ongeveer een jaar na de voltooiing vestigden de eerste bewoners zich aan het einde van de lijn. De locatie werd Terminus genoemd, wat “eindstation” betekent. In 1842 had de nederzetting slechts 30 inwoners, maar de bevolking groeide snel. Op 29 december 1847 keurde de bevolking een naamsverandering goed, voorgesteld door een conducteur van de Georgia Railroad and Banking Company. Het oorspronkelijke voorstel, Atlantica-Pacifica, werd te lang bevonden en verwierp men bij stemming, maar de kortere naam, Atlanta, werd wel geaccepteerd.

2. 

   Uitzicht vanaf het Texas Capitol met zicht op West Austin. De foto werd genomen door Charles B. Wheelock ergens tussen 1887 en 1894.

   Austin — Waterloo

   De vroegst bekende vermelding van Austin dateert uit de jaren 1830, toen een groep Anglo-Amerikaanse kolonisten zich in Texas vestigde. In 1837 stichtten zij de nederzetting Waterloo aan de oevers van de Colorado-rivier.

   In 1839 verhief het Texaanse Congres Waterloo tot stad en kort daarna werd de naam veranderd in Austin, ter ere van Stephen F. Austin, die een verdrag had onderhandeld met de lokale inheemse stammen om territoriale grenzen vast te stellen.

   Na jaren van politieke besluitvorming werd Austin officieel uitgeroepen tot hoofdstad van Texas op 19 februari 1846. Destijds telde de stad slechts enkele honderden inwoners, en pas vlak voor 1880 bereikte Austin meer dan 10.000 inwoners.

3. 

   Birmingham, Alabama, rond 1885. De foto werd gemaakt door Wellge Norris & Co.

   Birmingham — Elyton / Ely’s Town

   In 2024 is Birmingham de op een na grootste stad van Alabama, met een bevolking van 195.400 inwoners. De geschiedenis van de stad gaat terug tot 20 december 1820, toen de stad Elyton werd gesticht op wat nu de kruising is van Cotton Avenue en 7th Street Southwest. De oprichting van de stad werd mogelijk gemaakt door een toekenning van 160 acres land van de federale overheid, onderhandeld door landagent William Ely uit Connecticut, naar wie de stad werd vernoemd.

   Tussen 1821 en 1871 fungeerde Elyton als de hoofdplaats van Jefferson County. In 1911 werd het snelgroeiende Birmingham uitgebreid met Elyton, wat gunstig was vanwege de lage prijzen van commercieel vastgoed.

4. 

   ↑ Ingang van de metro bij Park Street in Boston rond 1905, gefotografeerd door de Rotograph Company uit New York.
   ↓ Copley Square in Boston rond dezelfde tijd, ook gefotografeerd door de Rotograph Company.

   Boston — Trimountaine

   De eerste Europese kolonisten arriveerden rond 1630 in wat nu de staat Massachusetts is. Zij stichtten een nederzetting genaamd Trimountaine, een verwijzing naar de drie heuvels in het gebied. De naam werd echter al snel veranderd in Boston, naar de Engelse stad met dezelfde naam, de geboorteplaats van meerdere kolonisten.

   In 1635 richtte Boston de eerste openbare school van Amerika op. In de daaropvolgende eeuwen speelde de stad een rol in de Franse en Indiaanse oorlogen en de trans-Atlantische slavenhandel.

   De omvang van Boston verdrievoudigde in de daaropvolgende 250 jaar. In 1722 had de stad 10.567 inwoners, wat groeide tot 43.298 in 1820 en 748.060 in 1920.

5. 

   De Buffalo River tussen 1900 en 1915, oorspronkelijk gepubliceerd door Detroit Publishing Co.

   Buffalo — Beaver Creek

   Buffalo ligt in de staat New York, dicht bij de Niagarawatervallen. De eerste verslagen van bewoning dateren uit 1789, toen de voormalige slaaf Joseph “Black Joe” Hodge en handelaar Cornelius Winney een houten hut bouwden om handel te drijven met de lokale indianen. Het gebied stond bekend als Beaver Creek vanwege de overvloed aan bevers.

   Beverbont was destijds het meest gewilde handelsproduct, wat leidde tot een theorie over de naam van de stad: men zegt dat een vertaler per ongeluk het inheemse woord voor bever vertaalde als “buffalo”. In het begin van de 19e eeuw kochten de Nederlanders het land, en in 1801 werd er een nieuwe nederzetting gesticht. Buffalo werd officieel als stad erkend in 1832, met een bevolking van ongeveer tienduizend mensen.

6. 

   ← Elm Street in Cincinnati tussen 1900 en 1910.
   → Fourth Street in Cincinnati in dezelfde periode. Fotorechten behoren toe aan Detroit Publishing Co.

   Cincinnati — Losantiville

   De stad Cincinnati in Ohio werd in 1788 gesticht door afstammelingen van Europese immigranten. Een van de oprichters, John Filson, noemde de plaats Losantiville, een combinatie van het Latijnse woord “os” (mond), het Griekse “anti” (tegenover) en het Franse “ville” (stad). Losantiville lag tegenover de monding van de Licking River.

   In 1790 hernoemde Arthur St. Clair, gouverneur van het Northwest Territory, de nederzetting tot Cincinnati ter ere van de Society of the Cincinnati, een groep oorlogsveteranen waarvan hij lid was.

7. 

   Een assemblagelijn in de Chandler Motors Corporation-fabriek op 300 East 131st Street. Tegenwoordig is slechts een fragment van het gebouw bewaard gebleven. Foto’s zijn aan het begin van de 20e eeuw gemaakt door Cleveland Press.

   Cleveland — Cleaveland

   De geschiedenis van de stad begon op 22 juli 1796, toen ontdekkingsreizigers van de Connecticut Land Company verschillende nederzettingen stichtten in de Western Reserve (nu Ohio). De hoofdplaats werd Cleaveland genoemd, naar hun leider Moses Cleaveland. De stad werd officieel geregistreerd op 23 december 1814.

   De eerste inwoner van Cleaveland was Lorenzo Carter, die een hut bouwde aan de oevers van de Cuyahoga River.

   De naam werd in 1831 op een ongewone manier veranderd in Cleveland. Volgens de legende liet de lokale krant, The Cleveland Advertiser, een letter uit de naam vallen om deze in een krantencolumn te laten passen. De krant stopte in 1837, maar de naam Cleveland bleef bestaan. Volgens sommige meningen is deze theorie mogelijk niet volledig accuraat.

8. 

   ← Colorado Springs ergens tussen 1900 en 1910. De foto wordt toegeschreven aan Detroit Publishing Co.
   → The Antler’s Hotel en Pike’s Peak Avenue rond 1908.

   Colorado Springs — Little London

   Het gebied van het huidige Colorado Springs werd oorspronkelijk bewoond door de Ute-, Arapaho- en Cheyenne-stammen. Ze verloren een deel van hun land in 1803 toen het door de Fransen aan de Verenigde Staten werd verkocht.

   De eerste permanente bewoners verschenen rond het midden van de 19e eeuw in Colorado Springs, met een aanzienlijke groei als gevolg van de Pikes Peak Gold Rush.

   Colorado Springs werd vernoemd naar drie minerale bronnen in de regio, hoewel kolonisten en toeristen uit Engeland het vaak aanduidden met de onofficiële bijnaam Little London. De naam werd gepromoot door financier William Abraham Bell, die financiering verstrekte voor de aanleg van de spoorweg naar Colorado Springs.

9. 

   Het Ohio State Capitol-gebouw in Columbus rond 1860.

   Columbus — Franklinton

   Columbus is de hoofdstad en met 850.000 inwoners de grootste stad van Ohio. De geschiedenis van de stad begon in de 18e eeuw, toen de regio onder Franse controle stond en werd gedomineerd door de bonthandel.

   De bontindustrie leidde tot frequente conflicten, die zelfs na de Amerikaanse Revolutie voortduurden. Vrede en nieuwe nederzettingsmogelijkheden kwamen pas in 1795 met het Verdrag van Greenville.

   In 1797 stichtte de jonge landmeter Lucas Sullivant een nederzetting op de westelijke oever van de samenvloeiing van de Scioto River en de Olentangy River. Als bewonderaar van president Benjamin Franklin noemde Sullivant de nieuwe nederzetting Franklinton. Twee jaar later werd het dorp echter weggespoeld door een overstroming.

   Het dorp werd binnen enkele jaren herbouwd en op 14 februari 1812 werd er in de buurt een nieuwe stad gesticht, genaamd Columbus, naar de ontdekkingsreiziger Christoffel Columbus. De bevolking groeide snel en tegen 1837 had Columbus het kwijnende Franklinton geabsorbeerd.

10. 

    Een tram in Denver, circa 1895.

    Denver — Montana City

    Tijdens de zomer van 1858 was de Pikes Peak Gold Rush in de Rocky Mountains op zijn hoogtepunt. Een groep goudzoekers uit Kansas richtte een mijnstad op aan de oevers van de South Platte River en noemde het Montana City. De nederzetting was echter van korte duur, omdat de meeste bewoners binnen een jaar naar het nabijgelegen Auraria en St. Charles City verhuisden.

    Rond dezelfde tijd stichtte landhandelaar en toekomstige senator William Larimer Jr. de stad Denver nabij de voormalige Montana City en dicht bij de nederzettingen Auraria en St. Charles City.

    Larimer gaf de stad strategisch de naam Denver, naar James W. Denver, destijds gouverneur van het Kansas Territory, in de hoop dat het de zetel van Arapahoe County zou worden. Zijn plan mislukte echter, aangezien gouverneur Denver al was afgetreden.

11. 

    De stad Des Moines, Iowa, rond 1914.

    Des Moines — Fort Raccoon

    De geschiedenis van de meest bevolkte stad van Iowa gaat terug tot mei 1843, toen kapitein James Allen toezicht hield op de bouw van een fort bij de samenvloeiing van de Des Moines- en Raccoon-rivieren. Het fort was bedoeld om het grondgebied van de Sauk- en Meskwaki-stammen van de inheemse Amerikanen te markeren, die door de overheid naar dit gebied waren verplaatst.

    Hoewel kapitein Allen de naam Fort Raccoon verkoos, gaf het Amerikaanse Ministerie van Oorlog de voorkeur aan Fort Des Moines. Het fort werd een mislukking door illegale whiskyhandel, en in 1846 werden de inheemse Amerikanen opnieuw verplaatst. Op 22 september 1851 werd de stad Fort Des Moines gesticht op de plek van het fort, en in 1857 werd de naam verkort tot Des Moines.

12. 

    Detroit werd altijd gedreven door industrie. Deze foto, genomen tussen 1914 en 1918, toont vrouwelijke werknemers in de lasafdeling van de Lincoln Motor Company.

    Detroit — Fort Pontchartrain du Détroit

    In 1701 vestigde officier Antoine de la Mothe Cadillac, samen met 51 andere Fransen, de nederzetting Fort Pontchartrain du Détroit. De naam kwam van de Detroit-rivier en Louis Phélypeaux, graaf van Pontchartrain en minister van de marine tijdens het bewind van Lodewijk XIV.

    Cadillac kreeg het land gratis van de Franse regering, die kolonisten wilde aantrekken naar het gebied dat nu Michigan heet. De strategie werkte. Terwijl Detroit in 1765 slechts 800 inwoners had, groeide dit aantal tegen 1778 tot 2.144. Destijds was Detroit de derde grootste stad in de provincie Quebec.

    De welvaart van de regio werd aangedreven door de lucratieve bont handel. In 1760 namen de Britten de stad over en verkortten de naam tot Detroit. De Verenigde Staten kregen Detroit via het Jay-verdrag van 1794, dat ook de huidige grens tussen de VS en Canada vastlegde.

13. 

    ← Adobe-huis in El Paso met de Franklin-berg op de achtergrond.
    → Mexicaanse kerk in El Paso. Beide foto’s werden rond 1907 gepubliceerd door de Detroit Publishing Co.

    El Paso — Franklin

    El Paso, Texas, werd in 1680 opgericht als een tijdelijke basis voor de Spaanse administratie in het New Mexico-gebied. Het werd in 1848 onderdeel van Texas toen de Verenigde Staten de controle over het gebied overnamen.

    Het jaar daarop vestigde de VS de militaire basis Fort Bliss in de regio. Rond dezelfde tijd begon de nederzetting Franklin verder naar het westen te groeien, en dit vormde het hart van het huidige El Paso.

    El Paso werd officieel een stad in 1873, en destijds bestond 87% van de bevolking uit inwoners van Spaanse afkomst.

14. 

    Gewapende werknemers van Wells Fargo Express Co. vervoeren goudklompjes ter waarde van $250.000 afkomstig uit de Great Homestake Mine. De foto werd in 1890 gemaakt door John Grabill.

    Fargo — Centralia

    Fargo is bekend als een film, een tv-serie en vooral als de meest bevolkte stad van North Dakota. Het werd in 1871 gesticht als een aanlegplaats voor stoomschepen die langs de Red River voeren. Destijds heette het Centralia vanwege de strategische ligging.

    De groei van de stad werd aanzienlijk gestimuleerd door de aanleg van de Northern Pacific Railway, onder leiding van de directeur en oprichter van Wells Fargo Bank, William Fargo. Ter ere van hem werd de stad op 14 februari 1872 hernoemd tot Fargo.

15. 

    Een paardenmarkt in Nebraska rond 1914, toegeschreven aan Bee Publishing Co.

    Florence — Cutler’s Park

    In augustus 1846 vestigden leden van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen zich nabij de samenvloeiing van de Missouri- en Platte-rivieren tijdens hun reis naar de Rocky Mountains. Ongeveer 2.500 Mormonen woonden tijdelijk in Nebraska, maar verlieten de nederzetting in december van hetzelfde jaar. Ze lieten een gedenkteken en verschillende gebouwen achter.

    In 1854 leidde de kolonist James C. Mitchell de inspanningen om het gebied opnieuw te bevolken, waarbij hij de oorspronkelijke gebouwen herstelde en de nederzetting Florence noemde, naar zijn nichtje, Florence Kilbourn. Tegenwoordig is Florence een wijk van Omaha, die in 2023 een bevolking van 483.335 had.

16. 

    Begin 20ste eeuw was Californië een van de grootste olieproducenten ter wereld. Deze foto, genomen in 1910 door een fotograaf van R. J. Waters Aerial Photograph Co., toont olieplatforms nabij de stad Fresno.

    Fresno — Fresno Station

    Fresno werd in 1872 opgericht door de Southern Pacific Railroad maatschappij, die een spoorlijn aan het aanleggen was van New Orleans naar Los Angeles. Het bedrijf vestigde een station nabij een succesvol tarweproducerend landbouwbedrijf en noemde het Fresno Station.

    Al snel werd er een winkel geopend nabij het station en begon een nieuwe stad vorm te krijgen. Veel van de kolonisten kwamen uit Millerton, een dorp dat vaak werd getroffen door overstromingen van de nabijgelegen rivier de San Joaquin.

    Fresno werd officieel een stad in 1885, tijdens een periode van snelle bevolkingsgroei. Ter illustratie: de bevolking van de stad was 1.112 in 1880, maar in 1890 was deze gestegen naar 10.818.

17. 

    Hartford — Fort Hoop

    ← Aan het begin van de 20e eeuw verdienden jonge jongens geld door kranten te verkopen. Ze werkten vaak vanaf 5 of 6 uur ’s ochtends…
    → …en beëindigden hun dienst rond 21:30 uur. De beste klanten waren naar verluidt dronken gasten uit saloons. Beide foto’s werden in maart 1909 in Hartford genomen door Lewis Wickes Hine.

    Europeanen arriveerden voor het eerst in Connecticut in 1614 als onderdeel van een expeditie onder leiding van de Nederlandse handelaar Adriaen Block. Negentien jaar later keerden ze terug naar Amerika om een filiaal van de Nederlandse West-Indische Compagnie op te richten.

    Aan de zuidelijke oever van de Park River bouwden ze Fort Hoop, waar onder andere Nederlandse soldaten woonden. De stad Hartford werd na 1637 door de Engelsen ten noorden van het fort gesticht en vernoemd naar de Engelse stad Hertford.

    De Industriële Revolutie in de 19e eeuw bracht grote welvaart naar Hartford, waardoor het een van de rijkste steden in de Verenigde Staten werd. Tegenwoordig heeft Hartford ongeveer 125.000 inwoners en is het de thuisbasis van het prestigieuze Trinity College.

18. 

    Het winnende ontwerp voor het Capitool van Montana, gemaakt door architect George Richard Mann in 1896, werd nooit gebouwd. De ontwerpwedstrijd werd geannuleerd nadat bleek dat de beoordelingscommissie fraude wilde plegen.

    Helena — Last Chance

    Helena is een stad in Montana, gebouwd op de fundamenten van het Last Chance mijnkamp, opgericht tijdens de Gold Rush rond 1864. De oorspronkelijke naam hield niet lang stand. Later dat jaar kwam een zevenkoppig zelfbenoemd comité bijeen om de stad een nieuwe naam te geven. Ze overwogen aanvankelijk de inheemse naam Tomah.

    Aangezien de bijeenkomst de dag voor Halloween plaatsvond, werden humoristische namen zoals Pumpkinville en Squashtown voorgesteld. De naam Helena, verwijzend naar een stad in Minnesota, werd voorgesteld door de in Schotland geboren John Summerville.

19. 

    Union Station in Charleston, South Carolina, ergens tussen 1910 en 1920. De foto maakt deel uit van het Detroit Publishing Co.-archief.

    Charleston, SC — Charles Town

    De geschiedenis van Charleston, gelegen in South Carolina, begon op 24 maart 1663, toen koning Karel II van Engeland de provincie Carolina aan acht trouwe vrienden schonk. Het duurde zeven jaar voordat de eerste kolonisten uit Bermuda arriveerden.

    Ze stichtten een stad aan de westelijke oever van de Ashley River en noemden deze Charles Town ter ere van de koning. Destijds was Charles Town een van de vroegste Engelse nederzettingen in Amerika, met een eigen bestuur en stedenbouwkundige plannen. Na het einde van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog in 1783 werd de naam van de stad enigszins gewijzigd in Charleston.

    In het begin van de 18e eeuw werd Charleston een belangrijk knooppunt voor de handel in hertenhuiden. Tussen 1739 en 1761 werden ongeveer 2.376 ton hertenhuiden vanuit de stad geëxporteerd, wat neerkomt op ongeveer 0,5 tot 1,25 miljoen huiden.

20. 

    George Cox, een 13-jarige Afro-Amerikaanse jongen uit een arm gezin, kon dankzij de 4-H Club liefdadigheidsorganisatie een landbouwschool volgen. De man op de voorgrond is zijn leraar. De foto werd op 10 oktober 1921 genomen door Lewis Wickes Hine.

    Charleston, WV — Fort Lee

    Kolonel en grondspeculant George Clendenin kocht 5 km² grond in de buurt van de monding van de Elk River in 1786. Het jaar daarop begon hij, met hulp van zijn gezelschap, de Virginia Rangers, aan de bouw van de versterkte nederzetting Fort Lee. Hij noemde het fort naar zijn vader, Charles Clendenin, een prominente officier tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog.

    Fort Lee bood bescherming aan blanke kolonisten tegen aanvallen van inheemse stammen. In de loop der tijd groeide de nederzetting uit tot een stad die Charles Town werd genoemd, ter ere van Clendenin’s vader. Om verwarring te voorkomen met een andere stad genaamd Charles Town in het oosten van West Virginia, werd de naam later verkort tot Charleston.

    In het begin van de 19e eeuw versnelde de ontwikkeling van Charleston dankzij de ontdekking van grote zoutvoorraden. Tegen 1808 werd geschat dat er dagelijks 567 kg zout in de regio werd geproduceerd. Destijds was het idee om een spoorlijn aan te leggen om het zout te vervoeren nog slechts een droom.

21. 

    Een hotel in het stadje Chugwater, ten noorden van Cheyenne. De foto werd genomen aan het begin van de 20e eeuw.

    Cheyenne — Crow Creek Crossing

    Cheyenne, een stad met ongeveer 60.000 inwoners in de staat Wyoming, werd gesticht op 5 juli 1867 tijdens de aanleg van de Union Pacific Railroad. Generaal Grenville M. Dodge wees dit gebied aan als een belangrijk knooppunt tussen de spoorlijn en Crow Creek, een zijrivier van de South Platte River.

    In die tijd bracht de spoorlijn vooruitzichten op welvaart naar afgelegen gebieden. De tijdelijke naam Crow Creek Crossing werd veranderd nadat de eerste trein op 13 november 1867 arriveerde. De stad werd Cheyenne genoemd, ter ere van de inheemse stam. Binnen 20 jaar groeide de bevolking van ongeveer 1.450 tot 11.690 inwoners.

22. 

    De World’s Columbian Exposition in Chicago, gehouden in 1893, markeerde de 400e verjaardag van de ontdekking van Amerika. De foto werd genomen door Frances Benjamin Johnston.

    Chicago — Fort Dearborn

    De naam Chicago is een Franse aanpassing van het inheemse woord “shikaakwa,” wat wilde knoflook betekent. De eerste geregistreerde nederzetting in het gebied dateert uit de jaren 1790, na de afloop van de Noordwest-Indische Oorlog, toen het land door de lokale stammen aan het Amerikaanse leger werd overgedragen.

    Op deze plek werd Fort Dearborn gebouwd. Hoewel het tijdens de Slag om Fort Dearborn in 1812 werd verwoest, werd het fort later door het leger op een nabijgelegen locatie herbouwd.

    In 1833 woonden er ongeveer 200 mensen in het gebied. Op zaterdag 4 maart 1837 werd de stad Chicago officieel ingelijfd. Door zijn strategische ligging werd het een belangrijk transportknooppunt, en decennialang was het een van de snelst groeiende steden in de Verenigde Staten. Tegen 1900 had de stad 1,7 miljoen inwoners, met een aanzienlijk aantal van Tsjechische afkomst.

23. 

    De Slag om Jackson, Mississippi, rond 1863. De tekening werd gemaakt door Alfred Edward Mathews van het 31e Ohio Volunteer Infantry Regiment.

    Jackson, MS — LeFleur’s Bluff

    Jackson werd in 1821 gesticht nadat de algemene vergadering van Mississippi had bepaald dat de staat een centraal gelegen hoofdstad nodig had. De oorspronkelijke hoofdstad, Natchez, voldeed hier niet aan omdat deze dicht bij de grens met Louisiana lag.

    Het vinden van een geschikte locatie voor de nieuwe stad bleek een uitdaging vanwege de moerassen in centraal Mississippi. Uiteindelijk werd de gekozen locatie land dat toebehoorde aan de Choctaw Nation. Een kleine nederzetting genaamd LeFleur’s Bluff, gesticht door de Canadees-Franse handelaar Louis LeFleur, was al gevestigd aan de oevers van de Pearl River.

    De naam Jackson werd gekozen ter ere van generaal Andrew Jackson en zijn overwinning bij de Slag om New Orleans in januari 1815. In 1829 werd Jackson de 7e president van de Verenigde Staten. De stad Jackson ontwikkelde zich aanzienlijk na de aanleg van de spoorlijn en verbeteringen aan de infrastructuur. Tegen 1850 had de stad een bevolking van 1.881 bereikt en tegen het begin van de 20e eeuw was dit aantal gestegen tot meer dan 10.000.

24. 

    Het Windsor Hotel in Jacksonville, Florida, tussen 1900 en 1910. De foto werd gemaakt door de Detroit Publishing Co.

    Jacksonville — Cow Ford

    Het gebied rond Jacksonville werd voor het eerst bewoond door Europeanen in 1564, toen de Franse kolonist René Goulaine de Laudonnière begon met de bouw van Fort Caroline. Slechts een jaar later viel het fort in handen van de Spanjaarden en werd het hernoemd tot San Mateo.

    In 1763 droegen de Spanjaarden de controle over Florida over aan de Britten, die een weg aanlegden die St. Augustine aan de Atlantische kust verbond met Georgia. Ze noemden het gebied Cow Ford en behielden de controle tot 1783, waarna de Spanjaarden het voor 38 jaar terugkregen.

    Jacksonville begon vorm te krijgen in 1791, maar aanzienlijke ontwikkeling vond pas plaats nadat Florida 30 jaar later door de Verenigde Staten werd verworven. De stad werd genoemd naar president Andrew Jackson en officieel opgenomen op 9 februari 1832.

25. 

    ← De zakenwijk van Kansas City, rond 1915.
    → De Grote Markt in Kansas City, circa 1890.

    Kansas City — Westport

    De nederzetting Westport werd in 1831 gesticht door dominee Isaac McCoy en zijn familie, ongeveer 5 km ten zuiden van wat nu het centrum van Kansas City is, Missouri. De stad werd officieel opgenomen in februari 1857. De zoon van dominee McCoy, John Calvin McCoy, kocht samen met andere burgers land onder de naam Town of Kansas en ontwikkelde de nieuwe stad.

    Hoewel Westport zelf niet veel groei doormaakte, groeide de bevolking van Kansas City snel. In 1860 had de stad slechts 4.418 inwoners. Tegen 1870 was dat aantal gegroeid tot 32.260, en tegen 1880 bereikte het 55.785. Westport werd in 1897 geannexeerd door Kansas City en is nu een van zijn wijken.

26. 

    ← O Street in Lincoln, circa 1901.
    → Lincoln tijdens de Eerste Wereldoorlog, tussen 1917 en 1919.

    Lincoln — Lancaster

    Lincoln werd oorspronkelijk gesticht als het dorp Lancaster in 1856, op een locatie waar al eeuwenlang zout werd gewonnen. Deze naam hield echter maar een paar jaar stand. In 1867 werd de plaats hernoemd ter ere van Abraham Lincoln en werd het de hoofdstad van Nebraska.

    In 1868 werd het nieuwe staatskapitool voltooid, en op 1 april 1869 werd Lincoln officieel tot stad uitgeroepen.

    In het begin van de jaren 1870 bereikte de spoorweg Lincoln, wat de bevolkingsgroei van 2.441 tot 55.164 tegen 1890 stimuleerde.

27. 

    Main Street in Little Rock, Arkansas, ergens tussen 1900 en 1920. De foto werd gemaakt door de Detroit Publishing Co.

    Little Rock — La Petite Roche

    Little Rock, de hoofdstad en grootste stad van Arkansas, begon zijn ontwikkeling in 1722 toen de Franse ontdekkingsreiziger Jean-Baptiste Bénard de la Harpe een handelspost mede oprichtte nabij het land van de Quapaw Nation.

    Hij noemde het La Petite Roche, wat “de kleine rots” betekent in het Frans, naar een rotsformatie die uitstak uit de rivier de Arkansas en diende als herkenningspunt voor reizigers.

    In het begin van de 19e eeuw kwam Arkansas onder Amerikaanse controle en werd de naam verengelst tot Little Rock. In 1819 werd het uitgeroepen tot de hoofdstad van het territorium van Arkansas en in 1831 officieel als stad opgenomen.

28. 

    Redders op de stranden van Los Angeles tussen 1915 en 1920. De foto werd gemaakt door de Bain News Service.

    Los Angeles — Porciúncula

    Het gebied rond Los Angeles werd voor het eerst verkend in de 16e eeuw, maar er werd pas een nederzetting gesticht op 4 september 1781. Een groep van 44 kolonisten, bekend als de Los Angeles Pobladores, vestigde een nederzetting met de lange naam “El Pueblo de Nuestra Señora la Reina de los Ángeles de Porciúncula.”

    De naam betekent “Het dorp van Onze-Lieve-Vrouw, Koningin der Engelen van Porciúncula.” De Koningin der Engelen verwijst naar de Maagd Maria, en Porciúncula verwijst naar een kleine kapel.

    Tegen 1820 was de bevolking gegroeid tot 650. Het volgende jaar werd Mexico onafhankelijk van Nieuw-Spanje, waarmee de nederzetting de hoofdstad van Alta California werd. Los Angeles werd op 2 februari 1848 onderdeel van de Verenigde Staten. De komst van de spoorweg in Californië en de rol van de stad als belangrijke olieproducent aan het begin van de 20e eeuw zorgden voor een snelle groei.

29. 

    ← Het stadhuis van Louisville rond 1906. De foto wordt toegeschreven aan de Detroit Publishing Co.
    → De Island Queen-stoomboot op de Ohio-rivier tussen 1890 en 1910.

    Louisville, Kentucky — Corn Island

    Corn Island werd in 1773 ontdekt door een groep onder leiding van kolonist Thomas Bullitt. Het vruchtbare land werd pas vijf jaar later bewoond, toen een groep soldaten en ongeveer zestig burgers arriveerde tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog.

    De kolonisten leefden van de landbouw, wat de plaats de naam Corn Island gaf. In 1780 besloot de overheid een nieuwe stad in de buurt van Corn Island te stichten. Deze kreeg de naam Louisville, ter ere van koning Lodewijk XVI van Frankrijk.

30. 

    Het Miami Beach Casino rond 1923. Let op de bijna hopeloos volle parkeerplaats.

    Miami — Fort Dallas

    De geschiedenis van Miami gaat terug tot de Seminole-oorlogen van de 19e eeuw. In 1836 nam het Amerikaanse leger een deel van de plantage van Richard Fitzpatrick en William English over en stichtte Fort Dallas op die plek. Het fort werd niet primair gebouwd om strijd te leveren met inheemse Amerikanen, maar om potentiële vijanden uit nabijgelegen wateren af te schrikken.

    Het fort bood bescherming aan zowel soldaten als burgers die zich in het gebied rond de Miami-rivier vestigden. Er werd een weg aangelegd naar Fort Lauderdale en een spoorlijn naar Jacksonville, en op 28 juli 1896 werd Miami officieel een stad. Destijds had de stad 300 inwoners, en slechts 35 jaar later was dat aantal gegroeid tot 110.637.

    De naam van de stad is afkomstig van de nabijgelegen Miami-rivier, die op zijn beurt vernoemd is naar de oude Mayaimi-stam. Dezelfde naam werd ooit gebruikt voor het nabijgelegen Lake Okeechobee.

31. 

    Een goederentreinstation in Minneapolis rond 1895, gefotografeerd door Burt Levy.

    Minneapolis — Fort Saint Anthony

    Het gebied nabij de Grote Meren werd al in de 17e eeuw bewoond door de Dakota-stam. Rond 1680 arriveerden Franse ontdekkingsreizigers, die de inheemse bevolking verdreven en controle over het gebied overnamen om te profiteren van de lucratieve bonthandel.

    Aan het begin van de 19e eeuw werd het gebied overgedragen aan de Amerikanen, die in 1819 Fort Saint Anthony bouwden, later hernoemd tot Fort Snelling. Het fort zorgde vooral voor militaire bescherming en veiligheid voor bonthandelaren. Hierdoor nam de bevolking in het gebied gestaag toe.

    In 1855 had Saint Anthony een bevolking van 3.000 en werd het uitgeroepen tot stad. Slechts een jaar eerder was de bouw aan de westelijke oever van de Mississippi begonnen. Dankzij de inspanningen van oprichter John H. Stevens was de ontwikkeling goed georganiseerd, en de nieuwe stad werd officieel opgericht in 1867 onder de naam Minneapolis.

    Vandaag de dag, met een bevolking van 410.939 inwoners, is Minneapolis de grootste stad van Minnesota.

32. 

    Government Street in Mobile, Alabama, ergens tussen 1900 en 1915. De foto werd gepubliceerd dankzij de Detroit Publishing Co.

    Mobile — Fort Louis de la Louisiane

    De oprichting van Mobile werd aangedreven door Franse kolonisten, die in 1702 Fort Louis de la Louisiane bouwden langs de Mobile-rivier. De inwoners verkortten de naam uiteindelijk tot La Mobile. Het gebied stond onder Franse controle en het fort werd opgericht om een beter toezicht op de regio te garanderen.

    De bevolking van het fort schommelde tussen de 178 en 279 personen, afhankelijk van het succes van de handel en uitbraken van ziektes die Louisiana teisterden.

    Na een succesvolle strijd tegen de Britten en hun bondgenoten werd Mobile in 1813 overgedragen aan de Amerikanen. De stad werd officieel erkend op 20 januari 1814. Drie jaar later zorgden grenswijzigingen ervoor dat Mobile binnen de staat Alabama viel, waar het tot op de dag van vandaag ligt.

33. 

    Het treindepot in Nashville in 1864, met op de achtergrond het Tennessee State Capitol-gebouw. De foto is genomen door George Barnard.

    Nashville — Fort Nashborough

    Nashville werd in 1779 gesticht door ontdekkingsreizigers James Robertson en John Donelson binnen de palissades van Fort Nashborough. Het fort beschermde de kolonisten tegen wilde dieren en aanvallen van inheemse Amerikanen. Het fort bestond uit ongeveer 20 houten bouwwerken en werd genoemd naar Francis Nash, een held uit de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog.

    De bevolking groeide snel, aangezien Nashville profiteerde van de strategische ligging langs de Cumberland-rivier. Nadat de haven en de spoorlijn werden geopend, werd het een belangrijk transportknooppunt, en in 1806 kreeg Nashville officieel stadsrechten.

    Destijds had Nashville ongeveer 345 inwoners, van wie bijna de helft Afrikaanse slaven waren. Tegenwoordig staat Nashville bekend als het hart van de countrymuziek in de Verenigde Staten.

34. 

    ← Canal Street in New Orleans was de breedste straat ter wereld toen deze foto in 1850 werd genomen.
    → Suikerriet was een van de belangrijkste landbouwgewassen van Louisiana. Op deze foto uit 1902 bereiden arbeiders zich voor om de lading op een stoomboot te laden.

    New Orleans — La Nouvelle-Orléans

    De stad New Orleans werd op 7 mei 1718 gesticht door de Mississippi Company, die activa beheerde in de Franse koloniën van Noord-Amerika. De regio Louisiana bleef onder Franse controle, met een korte onderbreking, tot 1803, wat de reden is waarom de oorspronkelijke naam van de stad het groots klinkende Franse “La Nouvelle-Orléans” was.

    De naam werd gekozen ter ere van Philippe II, Hertog van Orléans, die destijds Frankrijk regeerde. Het inheemse Chitimacha-volk bewoonde oorspronkelijk Louisiana, en New Orleans ontwikkelde zich geleidelijk tot een van de centra van de slavenhandel.

    Aan het begin van de 19e eeuw bestond 40-50% van de bevolking van New Orleans uit tot slaaf gemaakte mensen. Hun aantal groeide snel, en de stad telde vóór 1840 meer dan 100.000 inwoners. Rond 1900 bereikte de bevolking van New Orleans 287.104 inwoners.

35. 

    ← Broadway en het Times Building op Times Square, New York City, tussen 1903 en 1910.
    → Ingang van het metrostation City Hall rond 1904. Beide foto’s zijn van de Detroit Publishing Company.

    New York — Nieuw-Amsterdam

    New York werd gevestigd op de fundamenten van de Nederlandse koloniale stad Nieuw-Amsterdam, gesticht in 1625 nabij Fort Amsterdam, dat de bonthandel langs de Hudson-rivier beschermde. In die tijd bestuurden de Nederlanders de regio, en Nieuw-Amsterdam werd datzelfde jaar de hoofdstad van de hele provincie.

    In 1664 (volgens sommige bronnen op 8 september) werd de stad hernoemd tot New York, ter ere van de Hertog van York, die later James II van Engeland zou worden.

36. 

    ← Het station van Oakland rond 1870, gefotografeerd door Thomas Houseworth uit San Francisco.
    → Op 8 november 1869 arriveerde de eerste transcontinentale trein in Oakland.

    Oakland — Encinal

    De eerste vermeldingen van Oakland dateren uit 1772, toen het gebied, samen met de rest van Californië, werd geclaimd door Spanje. De regio was bedekt met een dicht eikenbos, wat leidde tot de naam Encinal (Spaans voor “eikenbos”).

    De significante ontwikkeling begon in 1851, dankzij drie ontwikkelaars—Horace Carpentier, Edson Adams en Andrew Moon—die met de bouw begonnen. Op 4 mei 1852 registreerden zij met succes de stad Oakland. Ze dachten niet te veel na over de naam: tegen die tijd stond Californië al onder Amerikaanse controle, dus vertaalden ze simpelweg de oorspronkelijke Spaanse naam naar het Engels.

    De bevolking groeide snel, vooral tijdens de jaren 1860 en 1870, voornamelijk door de spoorwegen, aangezien Oakland een van de belangrijkste transportknooppunten van het westen van de Verenigde Staten werd.

37. 

    ← Old London Café op de hoek van Market Street en Front Street in Philadelphia, 1854.
    → Vakbondsactiviste Mary Harris Jones leidde in 1903 een staking van textielarbeiders om de erbarmelijke staat van de Amerikaanse economie aan te kaarten.

    Philadelphia — Shackamaxon

    Het land tussen de rivieren Delaware en Schuylkill werd oorspronkelijk bewoond door de Lenape-stam. Binnen wat nu Philadelphia is, bevond zich het belangrijke dorp Shackamaxon, waar stamleiders werden gekozen onder een hoge iep.

    Op 27 oktober 1682 stichtte de Britse politicus en koopman William Penn Philadelphia, de hoofdstad van de Engelse eigendomskolonie Pennsylvania. Penn kreeg het land van Karel II van Engeland als betaling voor een schuld die aan Penn’s vader verschuldigd was. Volgens de legende ondertekende hij een verdrag met de Lenape onder de heilige boom. De naam van de stad, Philadelphia, is afgeleid van de Griekse woorden “philos” (liefde) en “adelphos” (broer).

    Aan het begin van de 18e eeuw was Philadelphia een belangrijk commercieel en transportknooppunt. In 1683 had het slechts enkele honderden inwoners, maar tegen 1701 was de bevolking gegroeid tot meer dan 2.500. In 1890 overschreed de stad de grens van een miljoen inwoners.

38. 

    In 1923 werkten arbeiders aan de bouw van de Mormon Flat Dam aan de Salt River, ten oosten van Phoenix. De dam, 68 m hoog, werd voltooid in 1925. De fotograaf is onbekend.

    Phoenix — Stonewall

    De geschiedenis van Phoenix is nauw verbonden met Jack Swilling, een veteraan uit de Amerikaanse Burgeroorlog. In 1867, tijdens een reis door de Salt River Valley, zag hij het potentieel voor landbouw. Datzelfde jaar stichtte hij een kleine nederzetting 6 km ten oosten van wat nu het centrum van Phoenix is.

    De naam Phoenix werd voorgesteld door Lord Darrell Duppa, een van de oorspronkelijke kolonisten, die de stad zag als een wederopstanding uit de as van oude beschavingen die het gebied van Arizona al lang bewoonden. Jack Swilling was tegen de naam en gaf de voorkeur aan Stonewall, naar generaal Thomas Jonathan “Stonewall” Jackson uit de Burgeroorlog. Andere kolonisten stelden namen voor zoals Salina, naar de Salt River, of Pumpkinville, naar de wilde pompoenen die overal in het gebied groeiden.

39. 

    Liberty Avenue in Pittsburgh, 1899.

    Pittsburgh — Pittsborough

    Het dorp Pittsborough werd opgericht in 1758, kort na de bouw van Fort Pitt. De bouw van het fort stond onder toezicht van de Britse legerofficier John Forbes, die ook verantwoordelijk was voor het benoemen van de nederzetting.

    Hij koos de naam Pittsborough ter ere van William Pitt, de 1e graaf van Chatham, die Groot-Brittannië leidde tijdens de Zevenjarige Oorlog. De bevolking van Pittsborough bleef groeien ondanks frequente oorlogen, opstanden en de Amerikaanse Revolutie.

    Op 18 maart 1816 werd de nederzetting officieel aangewezen als stad en werd de naam veranderd in Pittsburgh. Sommige bronnen suggereren dat de naamsverandering te wijten was aan een schrijffout in officiële documenten, maar de kortere versie, Pittsburgh, bleef permanent.

40. 

    De foto, genomen door een onbekende fotograaf, toont Portland, Oregon, in 1927. Mount Hood is te zien op de achtergrond.

    Portland — Stumptown / The Clearing

    Na 1830 stroomden massa’s kolonisten de Willamette-vallei binnen, meestal via de Oregon Trail vanuit het verre Kansas. Ongeveer een decennium later begonnen door hun inspanningen houten hutten van een nieuwe nederzetting te verschijnen aan de monding van de Willamette-rivier.

    De kolonisten noemden de plaats Stumptown of The Clearing, namen die verwezen naar de overvloed aan pas gekapte bomen in het gebied. In 1843 herkende kolonist William Overton het potentieel van de locatie en wilde er een dorp stichten. Hij had echter niet genoeg geld om het land te kopen en sloot daarom een partnerschap met pionier en politicus Asa Lovejoy.

    In 1845 verkocht Overton zijn resterende aandeel aan Francis Pettygrove, en op 8 februari 1851 werd de nieuwe stad officieel geregistreerd. Beide oprichters wilden The Clearing hernoemen naar hun geboorteplaatsen: Lovejoy gaf de voorkeur aan Boston, terwijl Pettygrove voor Portland in Maine koos. De beslissing werd genomen door middel van drie keer muntje-opgooien, waarbij twee correcte keuzes nodig waren voor de winst. Zo kwamen er twee steden in de VS met de naam Portland.

41. 

    Het Capitool-gebouw in Raleigh, North Carolina, rond 1909. De foto wordt toegeschreven aan de Haines Photo Co.

    Raleigh — Bloomsbury

    Raleigh is een stad in North Carolina met ongeveer 450.000 inwoners. De geschiedenis gaat terug tot 1770-1771, toen de Algemene Vergadering van North Carolina besloot een nieuwe county te stichten door delen van Cumberland, Orange en Johnston County op te splitsen. De eerste zetel van de county was Bloomsbury.

    In 1788 werd besloten de stad verder landinwaarts te verplaatsen voor betere bescherming tegen aanvallen vanaf de kust. Dit leidde in 1792 tot de oprichting van Raleigh, genoemd naar Sir Walter Raleigh, de oprichter van de nabijgelegen Roanoke-kolonie.

42. 

    ↑ De hoek van St. Joe Street en 7th Street in Rapid City rond 1909.
    ↓ De hoek van Main Street en 6th Street in dezelfde stad en periode. Beide foto’s worden toegeschreven aan Edward McNamara.

    Rapid City — Hay Camp

    De Black Hills-expeditie van 1874 door het Amerikaanse leger ontdekte rijke goudvoorraden in de regio South Dakota, wat een goudkoorts en snelle bevolkingsgroei veroorzaakte. In 1876 stichtte een groep mijnwerkers de nederzetting Hay Camp en promootte deze als de toegangspoort tot de Black Hills. De stad werd later Rapid City genoemd naar de nabijgelegen Rapid Creek.

    De oprichters namen de stadsplanning serieus. Ze verdeelden het land zorgvuldig, legden een zakenwijk aan en begonnen met de verkoop van voorraden aan mijnwerkers. De stad groeide aanzienlijk aan het einde van de 19e eeuw met de komst van de spoorlijn uit het zuiden en oosten.

43. 

    Casino’s bloeiden al in Nevada vanaf 1910, zoals blijkt uit deze foto van de Louvre-vestiging. Opmerkelijk is de afwezigheid van vrouwen op de foto.

    Reno — Lake’s Crossing

    Reno is een stad in de staat Nevada met naar schatting 241.000 inwoners in 2015.

    In 1850 werd er goud ontdekt nabij Virginia City, wat leidde tot een kleine gemeenschap van mijnwerkers. De echte bloei begon echter negen jaar later met de ontdekking van zilverafzettingen aan de oostelijke helling van Mount Davidson.

    Het gebied ontwikkelde zich snel, met de bouw van molens, hotels en eetgelegenheden. Ontwikkelaar Myron C. Lake kocht het land en breidde het uit onder de naam Lake’s Crossing. In januari 1863 werd vastgesteld dat de Central Pacific Railroad door het gebied zou lopen. Lake schonk land aan het spoorwegbedrijf in ruil voor de belofte om een station te bouwen.

    Spoorwegbedrijven kozen vaak de namen van nieuwe steden, en in dit geval werd het station zoals beloofd gebouwd. De stad Reno werd officieel opgericht op 9 mei 1868 en genoemd naar Jesse L. Reno, een veteraan uit de Amerikaanse Burgeroorlog die voor de Unie vocht.

44. 

    ← Union-artillerie maakt zich klaar om naar het noorden te trekken. De foto is genomen in 1865 door de studio Taylor & Huntington.
    → Het treinstation van Richmond in 1865, waar meer dan 700 gebouwen beschadigd werden tijdens een aanval door Zuidelijke troepen.

    Richmond — Fort Charles

    De eerste Engelstalige kolonisten arriveerden in wat nu Virginia is in april 1607. Echter, door frequente conflicten met de inheemse Powhatan-stam werd in 1645 besloten Fort Charles en Fort Henry te bouwen.

    Halverwege de 17e eeuw werd vrede bereikt door een verdrag. Een grotere nederzetting begon in 1737, toen plantage-eigenaar William Byrd II de Engelse bouwer William Mayo de opdracht gaf een plan te maken voor de opkomende stad. Byrd noemde de stad Richmond, naar een district in Londen, omdat het uitzicht vanaf de James-rivier hem deed denken aan het zicht op de Theems vanaf Richmond Hill in Engeland.

    De ontwikkeling verliep snel, en de eerste inwoners vestigden zich al in april van datzelfde jaar in Richmond. De stad werd officieel erkend in 1742.

45. 

    M Street in Sacramento tijdens de zomer van 1934, fotograaf onbekend.

    Sacramento — Nieuw Helvetia

    In augustus 1839 arriveerde de Zwitserse kolonist John Sutter in Boven-Californië, dat destijds deel uitmaakte van Mexico. Samen met andere Europese immigranten stichtte hij een nederzetting die hij naar zijn thuisland vernoemde: Nieuw Helvetia of Nieuw-Zwitserland. Kort daarna beleefde de regio een goudkoorts, en John Sutter’s zoon besloot een nieuwe stad te stichten, ongeveer 2 km ten zuiden van Nieuw Helvetia.

    De stad werd vernoemd naar de Sacramento-rivier. Terwijl de bevolking in 1850 minder dan zevenduizend inwoners telde, wordt geschat dat dit aantal in 2023 was gegroeid tot 526.384.

46. 

    ← Wabasha Street Bridge — de eerste brug over de Mississippi-rivier in St. Paul. Deze foto is genomen in 1867.
    → Cedar Street in St. Paul rond 1908, met op de achtergrond het Capitool van de staat.

    Saint Paul — Pig’s Eye

    De regio Zuid-Minnesota werd vanaf het begin van de 17e eeuw tot 1837 bewoond door de Sioux-stam. In 1805 onderhandelde generaal Zebulon Pike over de aankoop van 405 km² land van hen.

    Het land werd verdeeld door de Mississippi-rivier, en het Amerikaanse leger bouwde daar in 1819 het strategisch gelegen Fort Snelling. Verkenners, bonthandelaren en missionarissen zochten bescherming in het fort tegen invallen van de inheemse bevolking.

    Tijdens de jaren 1840 bloeide de illegale handel in whisky op binnen het fort, wat het leger ertoe bracht om kolonisten uit Fort Snelling te verdrijven. Pierre “Pig’s Eye” Parrant, een voormalige bonthandelaar, speelde een sleutelrol in de alcoholhandel. Na zijn verdrijving stichtte hij een nieuwe nederzetting rond zijn taverne, Pig’s Eye.

    In de loop der tijd werd deze nederzetting een belangrijk handelscentrum en een geliefde halte voor kolonisten die naar het westen trokken. Tussen 1850 en 1900 groeide de bevolking van 1.112 naar 163.065. In 1849 werd Saint Paul de hoofdstad van Minnesota, hoewel de stad officieel werd erkend op 4 maart 1854.

    Opmerkelijk is de sterke gemeenschap van Tsjechische en Slowaakse immigranten, die organisaties oprichtten zoals de Slavic Literary Society (1868–1879), de Sokol-turnvereniging (1882) en de Tsjechisch-Slowaakse Ondersteuningsvereniging.

47. 

    ← 24 april 1898, Salt Lake City: De 24e Infanterie vertrekt naar Tennessee.
    → Main Street in Salt Lake City rond 1904, gefotografeerd door Underwood & Underwood Studio.

    Salt Lake City — Grote Zoutmeer Stad

    Salt Lake City werd gesticht door Mormoonse pioniers die op zoek waren naar een afgelegen en veilige plek voor spirituele groei. Ze arriveerden in de vallei op 24 juli 1847 en slechts vier dagen later wezen ze de locatie aan voor de bouw van de Salt Lake-tempel.

    De tempel, voltooid na 40 jaar, werd een symbool van de stad en is de grootste Mormoonse tempel ter wereld. Ondertussen bouwden de kolonisten de stad, die formeel werd geregistreerd als Grote Zoutmeer Stad op 6 januari 1851.

    Aanvankelijk bleef de stad geïsoleerd, waarbij de Mormoonse gemeenschap een sterke samenhang behield. De stad begon zich open te stellen voor de wereld na de voltooiing van de eerste transcontinentale spoorlijn in 1869. Salt Lake City kreeg internationale bekendheid in 2002, toen het de Olympische Winterspelen organiseerde.

48. 

    ← Theodore Roosevelt (midden) poseert te paard tijdens de Spaans-Amerikaanse Oorlog, San Antonio, 1898.
    → Een kar levert voorraden ongebleekte bloem aan de militaire basis Fort Sam Houston in San Antonio, genomen tussen 1911 en 1912.

    San Antonio — Yanaguana

    San Antonio, gelegen in Texas, kreeg zijn naam op 13 juni 1691, toen een groep Spaanse katholieken in het gebied aankwam. De dag markeerde het feest van Sint-Antonius van Padua, en de plek werd ter ere van hem genoemd. De Spaanse vestiging begon in 1718, en de stad werd officieel gesticht op 5 juni 1837.

    De vallei langs de rivier de San Antonio bood gunstige leefomstandigheden, en mensen woonden daar al lang voordat de Spanjaarden arriveerden. Vroege vermeldingen van de nederzetting verwijzen naar de Payaya-stam van inheemse Amerikanen, die het gebied rijk aan natuurlijke bronnen “Yanaguana” noemden, wat “verfrissende wateren” betekent.

    San Antonio is de thuisbasis van het beroemde fort Alamo, dat in 1744 werd gebouwd. In het voorjaar van 1836 vond daar de Slag om de Alamo plaats, wat leidde tot de onafhankelijkheid van Texas van Mexico en de oprichting van de Texaanse republiek.

49. 

    ← Op 18 april 1906, om 5:12 uur ’s ochtends, trof een verwoestende aardbeving San Francisco, waarbij meer dan 3.000 mensen omkwamen en 80% van de stad werd verwoest. In totaal gingen 25.000 gebouwen over 490 stadsblokken verloren, waarbij 90% van de schade werd veroorzaakt door de daaropvolgende branden. De foto toont Sacramento Street, genomen door Arnold Genthe.
    → De tweede foto, waarop Kearney Street nabij Telegraph Hill te zien is, werd na de aardbeving gemaakt door een onbekende fotograaf.

    San Francisco — Yerba Buena

    Yerba Buena was de naam van de Spaanse nederzetting die rond 1776 werd gesticht op de locatie van het huidige San Francisco. De naam verwijst naar de plant Clinopodium douglasii, die overvloedig aanwezig was in het gebied.

    De stad werd op 30 januari 1847 hernoemd tot San Francisco, op bevel van de Amerikaanse legerluitenant Washington Allon Bartlett, kort nadat Amerikaanse troepen het gebied hadden ingenomen. Bartlett werd later de eerste burgemeester van de stad.

50. 

    ← De hoek van Second Avenue en Yesler Way in Seattle in 1904.
    → Winkels, dokters en andere bedrijven bevonden zich al in juli 1889 op de kruising van Second Avenue en Marion Street in Seattle.

    Seattle — Dewamps / Duwamps

    Seattle is een havenstad aan de westkust van de Verenigde Staten, met een bevolking van 755.078 in 2023. De geschiedenis van Seattle begon in september 1851 toen een groep onder leiding van Luther Collins zich vestigde in de monding van de Duwamish-rivier en er een landbouwgemeenschap stichtte.

    Slechts twee maanden later besloot een groep Amerikaanse pioniers, bekend als de Denny Party, om de winter in de buurt door te brengen. Ze vestigden zich eerst op Alki Point, nu het westelijkste deel van Seattle, en noemden het gebied Duwamps, naar de Duwamish-stam.

    In april verhuisden ze naar het gebied dat nu het stadscentrum is, en de naam werd al snel veranderd in Seattle, een verbastering van Si’ahl, de naam van een Duwamish- en Suquamish-stamhoofd.

51. 

    ← 4th Street in St. Louis rond 1903. Tegenwoordig rijden daar geen trams meer.
    → De wereldtentoonstelling van 1904 in St. Louis maakte het ijscohoorntje, Dr. Pepper frisdrank en pindakaas populair.

    St. Louis — Cahokia

    St. Louis werd gesticht in 1764 op een locatie waar tussen 600 en 1400 na Christus de grootste inheemse Amerikaanse stad, Cahokia, stond. De oprichters van de stad, de Franse bonthandelaren Pierre Laclède en Auguste Chouteau, noemden het naar Lodewijk IX van Frankrijk.

    Tussen 1763 en 1800 stond de stad onder Spaanse heerschappij, voordat ze werd teruggegeven aan Frankrijk en later in 1803 aan de Verenigde Staten werd verkocht als onderdeel van de Louisiana Purchase. De aankoop omvatte gebieden die later zouden uitgroeien tot Arkansas, Missouri, Iowa, Oklahoma, Kansas, Nebraska, en delen van Minnesota, North Dakota, South Dakota, New Mexico, Texas, Montana, Wyoming, Colorado, en Louisiana.

    De VS betaalde 50 miljoen Franse frank contant en schold nog eens 18 miljoen frank aan schulden kwijt, wat in de huidige waarde ongeveer een miljard dollar bedraagt.

52. 

    Een foto van arbeiders in een sigarenfabriek, inclusief jongens en meisjes die werkvergunningen moesten betalen. Gemaakt door Lewis Wickes Hine op 28 januari 1909 in Tampa, Florida.

    Tampa — Fort Brooke

    Het gebied bij de monding van de Hillsborough-rivier werd voor het eerst bewoond tussen 1823 en 1824 toen het Amerikaanse leger Fort Brooke oprichtte. De VS had Florida slechts vier jaar eerder van Spanje overgenomen, waardoor de bouw van de noodzakelijke infrastructuur een logische stap was.

    De eerste burgerlijke kolonisten woonden in de buurt van het fort, dat bescherming bood tegen de inheemse Seminole-stam. In 1849 werd een klein en relatief onbelangrijk dorp genaamd Tampa gesticht. In 1850 had het 974 inwoners, maar dat aantal daalde tot 720 in 1880. Daarna veranderde alles.

    Spoorlijnen bereikten Tampa, er werden aanzienlijke fosfaatvoorraden ontdekt, en de sigarenhandel bloeide op. In de daaropvolgende 40 jaar steeg de bevolking van 720 naar 101.161 in 1930.

53. 

    Het kruispunt van West Kennedy Street en West Seventeenth Street in Tucson rond 1890.

    Tucson — San Augustín del Tucson

    De officiële geschiedenis van Tucson begon in 1775 toen Spaanse soldaten de Presidio San Augustín del Tucson oprichtten.

    In 1821 werd Mexico onafhankelijk van Spanje en werd Tucson onderdeel van de Mexicaanse staat Occidente (nu Sonora). De VS kochten de stad in 1853 als onderdeel van plannen voor de bouw van een transcontinentale spoorlijn. Zoals destijds gebruikelijk stimuleerde de spoorlijn de groei van de stad aanzienlijk. Tussen 1850 en 1880 groeide de bevolking van 400 naar 7.007 inwoners. In 2023 telde Tucson ongeveer 547.000 inwoners.

54. 

    Een foto van Pennsylvania Avenue in Washington, waarschijnlijk genomen in 1921. Het hogere gebouw links is het Ford Motor Company-gebouw, dat tegenwoordig de Canadese ambassade herbergt.

    Washington D.C. — Alexandria / Georgetown

    De beslissing om de nieuwe hoofdstad bij de Potomac-rivier te vestigen, werd genomen op 16 juli 1790. Volgens de Amerikaanse grondwet is het federale district onafhankelijk en behoort het niet tot een van de Amerikaanse staten. Het land voor Washington D.C. werd geschonken door de staten Maryland en Virginia en omvatte bestaande nederzettingen zoals Alexandria en Georgetown.

    Washington werd officieel de hoofdstad van de VS in 1791 en werd genoemd naar de eerste president, George Washington.

    Tijdens de Oorlog van 1812 brandden Britse troepen van 24 tot 25 augustus 1814 grote delen van Washington D.C. plat, waarbij belangrijke gebouwen zoals het Amerikaanse Capitool, het Witte Huis en het Ministerie van Financiën zware schade opliepen. De meeste beschadigde structuren werden snel hersteld, maar het Capitool werd pas in 1868 voltooid.

55. 

    ← Kinderen verkopen kranten op straat in Wilmington.
    → De 14-jarige Robert Reynolds verdient extra geld door kranten te verkopen, waarmee hij 50 cent per week verdient. Beide foto’s zijn in mei 1910 genomen door Lewis Wickes Hine.

    Wilmington — Fort Christina

    Het gebied rond Wilmington in Delaware was het eerste gebied dat door Zweden in Amerika werd gekoloniseerd. In maart 1638 arriveerden kolonisten onder leiding van Peter Minuit en bouwden Fort Christina op land dat ze van de inheemse bevolking hadden gekocht.

    Het fort diende als basis voor de kleine kolonie Nieuw-Zweden. In de 17e eeuw begon Engeland de controle over de regio Delaware over te nemen. In 1731 hernoemde grootgrondbezitter Thomas Willing de groeiende nederzetting tot Willingtown. De naam hield echter niet lang stand; rond 1739 gaf koning George II van Engeland opdracht de naam te wijzigen in Wilmington.