Voor trekkers en natuurliefhebbers is de lente waarschijnlijk de beste tijd om het Amerikaanse Midwesten te bezoeken. De temperaturen zijn aangenaam, de nationale parken zijn nog niet overspoeld met mensenmassa’s, de prijzen hebben nog niet het hoogtepunt van het zomerseizoen bereikt, en u zult meestal geen problemen hebben om een parkeerplaats te vinden. Daarna kunt u beginnen aan een van de prachtige trektochten om de bloeiende natuur te bewonderen, nog onaangetast door de hitte.
Net als alles kan een bezoek aan het laagseizoen in de lente (in ons geval april tot mei) een aantal nadelen hebben. Zo kunnen sommige bergwegen en -passen nog gesloten zijn door aanhoudende sneeuw op grotere hoogte, terwijl er elders renovaties en voorbereidingen voor het zomerseizoen plaatsvinden. Onverwachte omwegen en afsluitingen kunnen je verrassen, net als nachtelijke temperaturen onder het vriespunt op grotere hoogte.
Inhoudsopgave
- Nationale parken in de VS en hun toeristische infrastructuur
- Road Trip door het Midwesten van de VS
- Mojavewoestijn
- Grand Canyon – zuidrand
- Monument Valley
- Nationaal park Arches
- Bryce Canyon
- Zion Nationaal Park
- Doodvallei Nationaal Park
- Eeuwenoud Bristlecone dennenbos
- Yosemite Valley National Park
- Sequoia Nationaal Park
- Een paar observaties en interessante feiten tot besluit
Nationale parken in de VS en hun toeristische infrastructuur
Amerikanen waarderen en beschermen hun natuurlijke omgeving, maar ze zorgen er ook voor dat bezoekers ten volle kunnen genieten van de schoonheid van de natuur. Dit wordt mogelijk gemaakt door de uitzonderlijke en goed functionerende toeristische infrastructuur in alle nationale parken, maar ook in staatsparken, reservaten, enz.
De meeste parken (met uitzonderingen zoals Mojave of Death Valley) vereisen een geldig toegangskaartje. Dit ticket, of de veelgebruikte en aanbevolen Annual Pass, kun je kopen bij de kassa bij binnenkomst in het park. Het loket heeft meestal een slagboom op de weg, soms vele kilometers van het centrum van het park.
Samen met de pas ontvang je gratis parkkaarten en toeristische brochures met alle benodigde informatie.
De infrastructuur van het park omvat netwerken van wandelpaden, bezoekerscentra, musea, parkeerplaatsen, campings, overnachtingsmogelijkheden, toiletten, douches, wasserettes, winkels, pendelbusnetwerken en alle andere toeristische diensten die je maar kunt bedenken. Er zijn drinkfonteinen en kranen met gratis drinkwater.
Alles is perfect en duidelijk gelabeld, overzichtelijk voor iedereen. Parkmedewerkers en rangers zijn beschikbaar om te helpen als dat nodig is.
Road Trip door het Midwesten van de VS
Onze roadtrip per camper eind april/mei duurde 24 dagen en omvatte 6.100 km op de volgende route: Los Angeles – Mojave Desert – Grand Canyon – Lake Powell – Monument Valley – Arches – Dead Horse Point – Capitol Reef – Staircase Escalante – Bryce Canyon – Zion Canyon – Las Vegas – Hoover Dam – Death Valley – Ancient Bristlecone Pine Forest – Yosemite – Kings Canyon – Sequoia – San Francisco – Los Angeles.
Op de eerder genoemde roadtrip hebben we veel toeristische plekken en attracties gezien en bezocht. Ik concentreer me op de bestemmingen die ik als de hoogtepunten beschouw, met meer gedetailleerde beschrijvingen van de tochten die we persoonlijk ondernamen.
-
Mojavewoestijn
De rit van Los Angeles naar de Mojavewoestijn duurt ongeveer 5 uur.
De Mojave woestijn is uitgestrekt, onbewoond, verlaten en er wordt geen entree geheven.
Het zal sommigen misschien verbazen dat ik het zou beschrijven als een prachtige botanische tuin in bloei. In de lente is het dat echt. Cactussen van allerlei soorten en vormen bloeien met levendige bloemen, de gele struiken van woestijnrozen geuren al van verre en de verscheidenheid en overvloed van de alomtegenwoordige woestijnbloemen die in deze tijd van het jaar bloeien is overweldigend. Dit alles wordt begeleid door het gezang van vogels, eekhoorns, hazen, talloze insecten, hagedissen, enz.
Je kunt bijna overal vrij rondzwerven, off-road rijden, tussen rotsen, ravijnen en duinen trekken en kamperen, waarbij je bijna niemand anders tegenkomt.
De Kelso Dunes zijn de grootste zandduinen in de Mojavewoestijn, de hoogste is 200 meter. Kelbaker Road leidt naar een nabijgelegen parkeerplaats en vanaf daar leidt een 5 km pad naar hun top. Je kunt het beste ’s ochtends of ’s avonds beginnen. Dit is niet alleen vanwege de hitte overdag, maar ook omdat het een waar genot is om de zonsopgang of zonsondergang boven op de zandduinen mee te maken. De duinen lijken dichtbij, maar ze zijn echt hoog en lopen in het zand kan een uitdaging zijn. Verwacht dat het langer duurt om naar de top te klimmen dan het lijkt vanaf de parkeerplaats.
De Mojavewoestijn lijkt me een beetje verwaarloosd. Daarom wil ik benadrukken hoezeer de schoonheid en de levendige lentenatuur ons hebben verrast. Ik zou zeker meer dan 1,5 dag uittrekken voor een tegenbezoek.
- Beschikbare accommodatie: Hotels rond de Mojavewoestijn
- Google Maps routebeschrijving
-
Grand Canyon – zuidrand
Het beschrijven van het ontzag dat je overvalt als je op de rand van de Canyon staat, is misschien niet in woorden uit te drukken. De aanblik kan tranen in je ogen brengen en het valt niet te ontkennen dat de Grand Canyon werkelijk ongeëvenaard is in de wereld. Dit wordt nog geaccentueerd door een onberispelijke toeristische infrastructuur en alles wat daarbij hoort.
De Rim Trail is het beroemdste, meest bezochte en meest toegankelijke pad langs de South Rim van de canyon en verbindt talloze adembenemende uitzichtpunten. Het is toegankelijk voor iedereen, inclusief minder validen, rolstoelgebruikers, ouders met kinderen, kinderwagens, enz. Je kunt het bewandelen en de Grand Canyon de hele dag bewonderen.
Ik raad aan gebruik te maken van het shuttlebusnetwerk (gratis bij je toegang tot het nationale park), dat drie lussen heeft die meer afgelegen plekken en uitkijkpunten met elkaar verbinden. Hier zie je de Grand Canyon vanuit een ander perspectief. Je kunt naar believen in- en uitstappen, de shuttle rijdt van ’s ochtends tot ’s avonds en alles is efficiënt georganiseerd door het parkpersoneel.
Voor wandelliefhebbers die, net als wij, niet tevreden zijn met “alleen” langs de rand lopen, zijn er talloze andere bekende paden, waarvan er verschillende naar de bodem van de canyon leiden.
De South Kaibab Trail staat bekend als de mooiste. Het pad van de top naar de bodem van de canyon is ongeveer 12 km lang, maar je moet wel 1.500 m klimmen! Het is de moeite waard om te weten dat het over het algemeen niet aan te raden is om deze tocht in één dag te doen (naar beneden en terug). Als je besluit het te proberen, daal dan op een dag af, kampeer ’s nachts op de bodem (waar basiskampen zijn) en klim de volgende dag weer omhoog. Zorg voor voldoende water, voedsel en kampeerspullen. Hoe dieper je afdaalt in de canyon, hoe hoger de temperatuur wordt. Deze kan in de zomer oplopen tot 50 °C, wat een risico op uitdroging en oververhitting met zich meebrengt. Hoewel er mensen zijn die in één dag heen en terug kunnen, zijn er ook incidenten geweest. Het is cruciaal om de Grand Canyon te respecteren en je capaciteiten niet te overschatten. De afdaling is te doen, maar de klim terug is zeer uitdagend.
De South Kaibab Trail is echt een opmerkelijke tocht, die soms steil en dan weer zachtjes afdaalt. Het pad is breed genoeg voor muilezelkaravanen. De uitzichten en perspectieven zijn verschillend vanaf de rand van de canyon en veranderen naarmate je lager en lager afdaalt. Hoewel er geen snackbars of watervoorzieningen zijn, zijn er af en toe toiletten beschikbaar. Het kan behoorlijk druk zijn op het pad, vooral aan de top, zelfs buiten het hoogseizoen, zoals bij elke andere locatie in de Grand Canyon. Toch is het zeker de moeite waard om ten minste een deel van de canyon af te dalen voor een unieke ervaring.
- Beschikbare accommodatie: Hotels rond de Grand Canyon
- Route op Google Maps
-
Monument Valley
Net zoals de Grand Canyon grand is, is Monument Valley monumentaal.
Monument Valley ligt in Utah, op het grondgebied van de Navajo-indianenstam. Dit betekent dat je, in tegenstelling tot andere toeristische attracties in indianenreservaten (zoals Antelope Canyon, Havasu Fall, enz.), geen seizoenskaart kunt gebruiken om de nationale parken van Amerika binnen te gaan – Annual Pass America The Beautiful. De Navajo hebben hun eigen regels, voorschriften, prijzen (vaak behoorlijk hoog) en tickets. Hier waren de kosten per auto en bemanning $20 (€18,76).
Monument Valley is een prachtig rood woestijnlandschap in het Navajo National Reserve, met torenhoge zandstenen rotspilaren die tot 300 meter hoog kunnen reiken. Bekend uit vele films, westerns, fotobehang enzovoort, verrast het in het echt nog steeds en lijkt het op een scène van Mars.
Je kunt rechtstreeks tussen de majestueuze rotsformaties rijden in je eigen of een gehuurde auto. Een camper is niet toegestaan op de tientallen kilometers van het schilderachtige circuit over de onverharde weg.
We wandelden de 6 km lange Wildcat Trail. Het gemakkelijke pad slingert door een prachtig, romantisch woestijnlandschap (prachtig bloeiend in de lente), rond verschillende rotsblokken. De charme van deze plek en de tocht werd versterkt door het feit dat we gedurende de hele tijd slechts drie andere “wandelaars” tegenkwamen. Interessant is dat de gemiddelde Amerikaan waar mogelijk de voorkeur geeft aan autorijden. Wel kwamen we een prachtige jonge ratelslang tegen, wat een ongelooflijke ervaring was.
- Mogelijke accommodatie: Hotels rond Monument Valley
- Google Maps routebeschrijving
-
Nationaal park Arches
Hoewel Arches National Park in Utah niet zo groot is als andere Amerikaanse parken, heeft het wel de meeste rotsbogen ter wereld, met meer dan 2000.
Het park is een populaire bestemming voor toeristen, vooral in het nabijgelegen stadje Moab, dat off-roaders en outdoorliefhebbers aantrekt. Vanaf hier is het een korte trip naar Canyonlands National Park en Dead Horse Point State Park. Het vriendelijke stadje Moab biedt een verscheidenheid aan accommodaties, campings, restaurants en buitenactiviteiten.
De beroemdste rotsboog van het park is ongetwijfeld de Delicate Arch. Een 5 km pad met dezelfde naam leidt rechtstreeks naar de boog. Het tweede, kortere pad naar het Upper Delicate Arch Viewpoint was enigszins teleurstellend, omdat het een uitzicht op de Delicate Arch biedt vanaf zo’n grote afstand dat de moeite om er naartoe te lopen nauwelijks de moeite waard lijkt.
Het pad loopt naar de andere kant van het park, waar de camping ligt. Hier waren we het meest enthousiast over de Devils Garden Trail. Deze wandeling biedt veel mogelijkheden om de vele rotsbogen en formaties te bewonderen, waaronder de opvallende Landscape Arch. Vanaf hier wordt het pad uitdagender, maar het uitzicht op de rode rotsformaties en het omringende landschap wordt nog spectaculairder. En, zoals gewoonlijk, hoe langer en verder je gaat, hoe minder mensen je tegenkomt.
- Beschikbare accommodatie: Hotels rond Arches Park
- Google Maps routebeschrijving
-
Bryce Canyon
Bryce Canyon is niet bijzonder uitgestrekt en ligt op een hoogte van ongeveer 2.600 m. Zelfs in mei waren er op bepaalde plekken nog resten van sneeuw te vinden en in de vroege ochtend, onder een heldere zonnige hemel, werden we verrast door een temperatuur van -7 °C.
Hoe dan ook, het is zeker een bezoek waard. Het was een van de meest fotogenieke landschappen die we tijdens onze reis zijn tegengekomen.
De canyon zit vol met rode en witte kalkstenen rotstorens en spitsen, hoodoos genoemd, die kenmerkend zijn voor het gebied. Dit opvallende en ongewone landschap kun je bekijken vanaf de Rim Trail aan de bovenrand, vergelijkbaar met de Grand Canyon. Ook hier verbindt een gratis pendelbus de verschillende uitzichtpunten.
Het zou een gemis zijn om niet te genieten van een uitzicht van dichtbij vanaf een van de paden die direct tussen de torens de canyon in leiden. We gingen vroeg in de ochtend op pad over de Navajo Loop Trail (de term “loop” weerspiegelt inderdaad de vorm van het pad op bepaalde plekken). Andere paden zoals de Queens Garden Trail en de Peekaboo Loop volgen. Welk pad je ook kiest, geen van de paden is overdreven inspannend en ze bieden allemaal spectaculaire uitzichten en landschappen. We waren ’s ochtends alleen in de canyon, maar naarmate de dag vordert, trekken de paden meer wandelaars aan.
- Beschikbare accommodatie: Hotels rond Bryce Canyon
- Route op Google Maps
-
Zion Nationaal Park
Zion onderscheidt zich doordat, in tegenstelling tot andere parken waar je bovenaan de canyon naar beneden kijkt (zoals in Bryce of de Grand Canyon), de tolweg je hier naar de bodem van de canyon brengt. Op dit punt moet je je auto achterlaten op de aangewezen parkeerplaats.
De schilderachtige weg door de canyon is voor de rest van de reis alleen toegankelijk met gratis, milieuvriendelijke pendelbussen. Deze bussen stoppen onderweg op verschillende punten en bieden verschillende mogelijkheden voor tochten.
Deze variëren van eenvoudigere tochten langs de heuvels of op de bodem van de canyon, tot meer avontuurlijke tochten door de rivier en het water (de Narrows Trail) en zelfs tot de beroemde Angels Landing Trail (4 km). Deze laatste geeft de meest onverschrokken bezoekers een uitzicht van bovenaf in de canyon.
De dapperste bezoekers maken deze extreme wandeling, die van de bodem van de canyon naar de rand van een klif leidt die ongeveer 450 m hoog is. Het pad volgt rotsrichels en moet langs versmallingen en richels worden genavigeerd met behulp van veiligheidskettingen. Gezien de verschillende dodelijke ongelukken die zijn gebeurd, is er nog steeds discussie over de geschiktheid voor het grote publiek. We raden iedereen die deze tocht overweegt aan om online foto’s of video’s te bekijken. Hoewel deze trektocht niet voor iedereen is weggelegd, vooral niet voor kinderen, trekt hij wel een groot aantal toeristen. Natuurlijk, als je geen last hebt van hoogtevrees (zoals ik) en de tocht onderneemt, word je beloond met een prachtig en uniek uitzicht over de hele vallei van Zion Park.
- Beschikbare accommodatie: Hotels rond Zion Park
- Google Maps routebeschrijving
-
Doodvallei Nationaal Park
Het droogste, heetste en laagste punt in de VS is Death Valley.
In dit uitgestrekte, desolate en onherbergzame dorre woestijnlandschap is veel te zien. De eindeloze wegen door de vallei en de zoutpannen zijn op zichzelf al fascinerend.
Maak een stop bij Zabriskie Point voor een fascinerend uitzicht op de omringende rotsformaties en het landschap, vooral in het ochtend- en avondlicht. Het Badwater Basin is een kale zoutpan gelegen 86 m onder zeeniveau. De hoogst gemeten temperatuur hier in de zomer was 57 °C.
In tegenstelling tot andere Amerikaanse woestijnen is Death Valley niet bedekt met zand, maar met grind en rotsen. Op bepaalde plekken vind je echter een paar zandduinen.
We gingen voor zonsopgang op pad om de beroemdste van deze duinen te bezoeken, de Mesquite Flat Dunes bij Highway 190. De duinen kunnen heel bedrieglijk zijn en we waren verbaasd hoe ver we hadden gereisd vanaf de parkeerplaats tijdens onze tocht op blote voeten. Duinen kunnen heel misleidend zijn en we waren verbaasd over hoe ver we hadden gereisd vanaf de parkeerplaats tijdens onze tocht op blote voeten, terwijl we het tafereel bewonderden en foto’s maakten.
Het aanschouwen van de zonsopgang vanaf de top van de duinen, het spel van licht en schaduw op het door de wind beschadigde zand en de sporen van woestijndieren was ongetwijfeld een van de meest diepgaande ervaringen van Death Valley.
- Beschikbare accommodatie: Hotels in en rond Death Valley
- Google Maps routebeschrijving
-
Eeuwenoud Bristlecone dennenbos
Niet zo bekend of bezocht, ligt het Ancient Bristlecone Pine Forest op een hoogte van ongeveer 3.000 m, ten oosten van de Sierra Nevada bergketen.
Deze locatie is bijzonder omdat het de thuisbasis is van de oudste levende organismen op aarde – de longleaf dennen. De oudste van hen, bekend als Methusalem, is maar liefst 4800 jaar oud.
Terwijl sommige bomen hier dood zijn, blijven andere in leven, die allemaal op grote bonsaibomen lijken. Natuurliefhebbers mogen dit park niet missen. Zelfs het weidse uitzicht op de Sierra Nevada Mountains, inclusief de hoogste piek in de VS (buiten Alaska) – Mount Whitney op 4.421 m – zijn de reis waard.
- Beschikbare accommodatie: Hotels in de buurt van Ancient Bristlecone Pine Forest
- Google Maps routebeschrijving
-
Yosemite Valley National Park
Yosemite Park, met zijn prachtige landschappen, watervallen en beroemde klimwanden zoals El Capitan en Half Dome, is een paradijs voor wandelaars en klimmers. Het is uitgestrekt en kan vele dagen worden verkend. Het meest bezochte gebied is Yosemite Valley.
Yosemite is een uitzonderlijk park; de nadelen zijn echter de nabijheid van de Californische kust met zijn grote steden en de bereikbaarheid vanuit grote bevolkingscentra. Zelfs op doordeweekse dagen in het minder drukke lenteseizoen waren er veel toeristen, bezoekers, auto’s en voorbereidingen voor het hoogseizoen met reparaties en renovaties aan de gang. Een oplossing vergelijkbaar met Zion National Park, waar toeristen hun auto moeten parkeren en gebruik moeten maken van de pendelbussen van het park, zou op prijs worden gesteld. Het zou ongetwijfeld de sfeer van Yosemite Valley verbeteren en bijdragen aan het algehele plezier van de bezoekers. Eerlijk gezegd kan ik me de situatie in het hoogseizoen niet voorstellen, en misschien wil ik dat ook niet.
De lente is het moment waarop Yosemite Falls zijn volle potentieel laat zien, dankzij de smeltende sneeuw op de bergkammen. De hoogste tweelaags, 739 m hoge Yosemite Falls was onmogelijk te fotograferen, behalve van een afstand, door de alom aanwezige mist. Ik zou het risico hebben gelopen dat mijn camera doorweekt zou zijn. In één woord – prachtig!
De Mirror Lake Trail is een aangename 6 km tocht door de vallei naar het meer, met uitzicht op de wand van Half Dome. Het is een mooi pad door de bossen en langs de rivier en is ook toegankelijk voor gehandicapten die met de auto kunnen rijden.
Een kort pad door het bos aan de andere kant van de vallei leidt je naar de voet van het klimmekka dat de El Capitan Wall is. De muur is bijna loodrecht, 900 m hoog en klimmers lijken vanuit de verte wel mieren. De aanblik ervan doet pijn in je nek en is onmogelijk volledig vast te leggen in de zoeker van een camera. Kudos aan Adam Ondra uit Tsjechië, die de meest uitdagende route in een record van acht dagen beklom!
Het meest adembenemende en beroemde uitzicht van Yosemite Valley is vanaf de Tunnel View, gelegen bij de tunnel op Access Road No. 41. Er is een parkeerplaats en een observatiedek met tientallen fotografen in de rij. Er is een parkeerplaats en een observatiedek met tientallen fotografen in de rij. Het uitzicht vanaf hier is in elk seizoen adembenemend mooi.
- Beschikbare accommodaties: Hotels in Yosemite Valley
- Google Maps routebeschrijving
-
Sequoia Nationaal Park
We hebben allemaal van deze torenhoge bomen gehoord, maar ze uit de eerste hand zien is echt ontzagwekkend.
Deze kolossen bereiken hoogtes tot 100 m, zijn bijna 3000 jaar oud en zijn zo volumineus dat je comfortabel in hun holtes kunt wonen. Om je armen om de grootste heen te slaan, zou je 20 vrienden moeten verzamelen, de handen ineen moeten slaan en een cirkel moeten vormen. Sequoia’s zijn echt reuzen.
Sequoia’s vind je alleen op de bergkammen van de Sierra Nevada in Kings Canyon en Sequoia National Parks. Deze twee parken liggen dicht bij elkaar en de meeste populaire paden en wandelingen door het Giant Forest zijn niet inspannend of lang. De grootste boom ter wereld, General Sherman, staat in Sequoia Park en de korte Big Tree Trail biedt een mooie lus rond een bergweide omzoomd door torenhoge sequoia’s.
De op één na grootste boom, genaamd General Grant, staat in Kings Canyon. Door beide parken loopt een weg en, zoals gebruikelijk in de Verenigde Staten, zijn de belangrijke bezienswaardigheden goed aangegeven voor eenvoudige navigatie.
- Beschikbare accommodatie: Hotels rond Sequoia Park
- Google Maps routebeschrijving
- De meeste parken in de VS verkopen geen drankjes in PET-flessen om redenen van natuurbehoud.
- De jaarkaart kan niet worden gebruikt in parken op Indian Territory.
- In Death Valley kost benzine ongeveer $4 (€3,75) meer per gallon dan elders.
- Walmart, McDonald’s en andere winkelketens zijn afwezig in Utah, vooral in Indian Territory, buiten de grote steden.
- Het is een uitdaging om alcohol te vinden op het platteland van Utah. Als het al verkrijgbaar is, is het in een afgelegen slijterij achter een dikke barrière. De prijs van een fles tafelwijn was zo hoog dat we onze trek onderdrukten. Er zijn wel bars, maar gewone winkels verkopen geen alcohol. Een grote markt liet me weten dat ze geen alcohol verkopen. Hooguit bier, maar meestal wat fruitbier.
- In Las Vegas, Nevada, zul je het compenseren; alcohol en beschonken personen zijn op elke hoek aanwezig.
- De snelweg naar het spookstadje Bodie wordt in de winter niet onderhouden. In mei lag er nog sneeuw, dus was hij afgesloten.
- Door dezelfde reden waren kruisingen over de Sierra Nevada Mountains, waaronder de beroemde Tioga Pass, in het voorjaar gesloten. Onze aanvankelijk geplande korte tocht van Death Valley naar Yosemite werd een daglange omweg van 400 km!
Een paar observaties en interessante feiten tot besluit
De auteur van dit artikel is Renata Tunová. Haar andere spectaculaire foto’s van haar reizen, niet alleen in de VS, kun je vinden op RenataTunova’s Instagram.
Draag bij met uw vraag of persoonlijke ervaring